← بازگشت به لیست مقالات

هوش مصنوعی در کشاورزی هوشمند ایران

📅 تاریخ انتشار: 1404/06/19

🏷 کلمات کلیدی: کشاورزی هوشمند، هوش مصنوعی، بهینه‌سازی منابع، یادگیری ماشین، مدیریت آب، رباتیک در کشاورزی، چالش‌های پیاده‌سازی

چکیده

کشاورزی هوشمند به عنوان یک رویکرد نوین در مدیریت منابع و بهینه‌سازی تولیدات کشاورزی، به شدت تحت تأثیر پیشرفت‌های فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی قرار دارد. در ایران، با توجه به چالش‌های متعددی نظیر کمبود آب، تغییرات اقلیمی و نیاز به افزایش تولید غذایی، بهره‌گیری از هوش مصنوعی می‌تواند به بهبود بهره‌وری و پایداری کشاورزی کمک کند. این مقاله به بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در کشاورزی هوشمند ایران می‌پردازد و به تحلیل فناوری‌های مختلف مانند یادگیری ماشین، بینایی کامپیوتری و اینترنت اشیاء (IoT) در بهینه‌سازی فرآیندهای کشاورزی می‌پردازد. همچنین، چالش‌ها و موانع پیاده‌سازی این فناوری‌ها در ایران، از جمله زیرساخت‌های فناوری، آموزش کشاورزان و هزینه‌های اولیه، مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که با سرمایه‌گذاری مناسب و ایجاد بسترهای لازم، هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ابزار کلیدی در تحول و بهبود کشاورزی ایران عمل کند.

راهنمای مطالعه

تاریخچه و روند توسعه هوش مصنوعی در کشاورزی ایران

تاریخچه و روند توسعه هوش مصنوعی در کشاورزی ایران به‌طور قابل توجهی تحت تأثیر نیازهای روزافزون به افزایش بهره‌وری و بهینه‌سازی منابع در این بخش قرار دارد. با توجه به چالش‌هایی مانند کمبود آب، تغییرات اقلیمی و نیاز به تأمین غذای جمعیت رو به افزایش، کشاورزی هوشمند به‌عنوان راه‌حلی نوین در ایران مطرح شده است. در دهه‌های اخیر، با افزایش دسترسی به فناوری‌های نوین و رشد آگاهی از مزایای هوش مصنوعی، کشاورزان و محققان ایرانی به دنبال پیاده‌سازی این فناوری‌ها در فرآیندهای کشاورزی بوده‌اند. از اوایل دهه ۹۰ شمسی، برخی از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی در ایران شروع به فعالیت در زمینه هوش مصنوعی و کاربرد آن در کشاورزی کردند. این تلاش‌ها شامل استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای پیش‌بینی عملکرد محصولات، تحلیل داده‌های اقلیمی و بهینه‌سازی استفاده از نهاده‌ها بوده است. با توجه به گسترش اینترنت و فناوری‌های ارتباطی، استفاده از داده‌های کلان و سنسورها در کشاورزی نیز افزایش یافته است. کشاورزان به‌طور فزاینده‌ای از سیستم‌های هوشمند برای نظارت بر وضعیت مزارع و پیش‌بینی بیماری‌ها و آفات استفاده می‌کنند. این پیشرفت‌ها به‌خصوص در مناطق خشک و نیمه‌خشک ایران که کشاورزی با چالش‌های زیادی مواجه است، بسیار مؤثر واقع شده است. علاوه بر این، همکاری بین دانشگاه‌ها، صنایع و دولت برای توسعه و تجاری‌سازی فناوری‌های هوش مصنوعی در کشاورزی نیز در حال افزایش است. پروژه‌های تحقیقاتی مشترک و ایجاد استارتاپ‌ها در این حوزه نشان‌دهنده تمایل به نوآوری و استفاده از فناوری‌های نوین در راستای بهبود کیفیت و کمیت تولیدات کشاورزی است. البته، چالش‌هایی نیز در این روند وجود دارد. از جمله این چالش‌ها می‌توان به کمبود دانش فنی در بین کشاورزان، عدم دسترسی به زیرساخت‌های لازم برای پیاده‌سازی فناوری‌های پیشرفته و نیاز به آموزش و توانمندسازی اشاره کرد. همچنین، مسائل مربوط به داده‌کاوی و حریم خصوصی اطلاعات نیز باید مورد توجه قرار گیرد تا از بهره‌وری بهینه این فناوری‌ها در کشاورزی اطمینان حاصل شود. به‌طور کلی، روند توسعه هوش مصنوعی در کشاورزی ایران، نشان‌دهنده یک تحول اساسی در این بخش است که می‌تواند به افزایش بهره‌وری و بهبود شرایط معیشتی کشاورزان کمک کند. با توجه به پتانسیل‌های موجود و تلاش‌های صورت‌گرفته، آینده هوش مصنوعی در کشاورزی ایران نویدبخش به‌نظر می‌رسد، به‌ویژه اگر موانع موجود برطرف شوند و همکاری‌های بین بخشی تقویت گردد.

کاربردهای هوش مصنوعی در بهبود عملکرد کشاورزی

هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار نوین در بهبود عملکرد کشاورزی، در حال تغییر چشم‌انداز این صنعت در ایران و دیگر نقاط دنیاست. یکی از مهم‌ترین کاربردهای هوش مصنوعی در کشاورزی، پیش‌بینی و مدیریت بهینه منابع آب است. با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، کشاورزان می‌توانند نیاز آبی محصولات خود را براساس شرایط اقلیمی و نوع خاک پیش‌بینی کنند. این امر به کاهش مصرف آب و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. علاوه بر این، هوش مصنوعی در تحلیل داده‌های بزرگ و بهینه‌سازی زنجیره تأمین کشاورزی نقش pivotal دارد. با تحلیل داده‌های مربوط به بازار، قیمت‌گذاری و تقاضا، کشاورزان می‌توانند تصمیمات بهتری در زمینه کشت و فروش محصولات خود اتخاذ کنند. به این ترتیب، هوش مصنوعی به افزایش سودآوری و کاهش ضایعات محصولات کمک می‌کند. دیگر کاربرد مهم هوش مصنوعی در کشاورزی، شناسایی و کنترل آفات و بیماری‌ها است. با استفاده از تکنیک‌های بینایی ماشین و پردازش تصویر، سیستم‌های هوشمند قادر به شناسایی زودهنگام آفات و بیماری‌ها هستند. این شناسایی زودهنگام به کشاورزان این امکان را می‌دهد که اقدامات لازم را سریع‌تر انجام دهند و از خسارات مالی جلوگیری کنند. در حوزه کشاورزی دقیق، هوش مصنوعی با استفاده از داده‌های سنسوری و تصاویر ماهواره‌ای به کشاورزان کمک می‌کند تا وضعیت محصولات خود را به‌صورت لحظه‌ای زیر نظر داشته باشند. این داده‌ها می‌توانند شامل اطلاعاتی درباره وضعیت رطوبت خاک، سلامت گیاهان و حتی پیش‌بینی شرایط جوی باشند. به کمک این اطلاعات، کشاورزان می‌توانند تصمیمات بهتری در زمینه زمان کشت، آبیاری و استفاده از کودها اتخاذ کنند. به‌علاوه، هوش مصنوعی در توسعه سیستم‌های خودکار مانند ربات‌های کشاورزی و پهپادها کاربرد دارد. این ربات‌ها می‌توانند با دقت بالا فعالیت‌هایی مانند برداشت، کاشت و سم‌پاشی را انجام دهند، که منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش کارایی می‌شود. پهپادها نیز می‌توانند برای نظارت بر مزارع و جمع‌آوری داده‌های مربوط به وضعیت محصولات استفاده شوند، که این امر در بهبود برنامه‌ریزی و مدیریت کشاورزی موثر است. در نهایت، هوش مصنوعی می‌تواند در زمینه آموزش و مشاوره به کشاورزان نیز نقش داشته باشد. با استفاده از پلتفرم‌های هوش مصنوعی، کشاورزان می‌توانند به اطلاعات و توصیه‌های تخصصی در زمینه بهترین شیوه‌های کشت، مدیریت منابع و تکنیک‌های نوین دسترسی داشته باشند. این نوع از آموزش و مشاوره می‌تواند به افزایش آگاهی و بهبود مهارت‌های کشاورزان کمک کند و در نهایت موجب ارتقاء کیفیت و کمیت تولیدات کشاورزی شود.

مدل‌های پیش‌بینی و تحلیل داده‌ها در کشاورزی هوشمند

مدل‌های پیش‌بینی و تحلیل داده‌ها در کشاورزی هوشمند، به عنوان ابزارهای اساسی برای بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در این حوزه شناخته می‌شوند. با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین و داده‌کاوی، کشاورزان قادر به تحلیل الگوهای رشد گیاهان، پیش‌بینی وضعیت آب و هوا و مدیریت منابع آب و خاک خواهند بود. این مدل‌ها می‌توانند به صورت دقیق‌تر نیازهای آبی و تغذیه‌ای گیاهان را پیش‌بینی کنند و به کشاورزان در انتخاب زمان مناسب برای کاشت، برداشت و آبیاری کمک کنند. یکی از کاربردهای بارز این مدل‌ها، پیش‌بینی بیماری‌ها و آفات است. با تحلیل داده‌های تاریخی و شرایط محیطی، می‌توان به شناسایی زودهنگام نشانه‌های ابتلا به بیماری‌ها و آفات پرداخت و بر اساس آن، اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام داد. این رویکرد نه تنها به کاهش خسارات ناشی از بیماری‌ها کمک می‌کند، بلکه موجب کاهش استفاده از سموم شیمیایی و بهبود کیفیت محصولات نیز می‌شود. مدل‌های پیش‌بینی همچنین در زمینه مدیریت منابع آب نقش مهمی ایفا می‌کنند. با استفاده از داده‌های مربوط به بارش، تبخیر و نیاز آبی گیاهان، این مدل‌ها می‌توانند به بهینه‌سازی مصرف آب کمک کنند. به عنوان مثال، سیستم‌های آبیاری هوشمند که بر اساس داده‌های پیش‌بینی شده عمل می‌کنند، می‌توانند به طور مؤثری از هدررفت آب جلوگیری کنند و در عین حال نیازهای گیاهان را تأمین نمایند. از سوی دیگر، تحلیل داده‌ها می‌تواند به کشاورزان این امکان را بدهد که عملکرد محصولات خود را در مقایسه با سال‌های گذشته و سایر کشاورزان تحلیل کنند. با استفاده از داده‌های دقیق و به‌روز، کشاورزان می‌توانند تصمیمات بهتری در خصوص انتخاب نوع محصولات، تکنیک‌های کشت و مدیریت زنجیره تأمین اتخاذ کنند. این اطلاعات به آن‌ها کمک می‌کند تا مزیت رقابتی خود را حفظ کرده و در بازارهای داخلی و خارجی بهتر عمل کنند. در نهایت، ادغام مدل‌های پیش‌بینی و تحلیل داده‌ها با فناوری‌های نوین مانند اینترنت اشیاء (IoT) و سنسورهای هوشمند، زمینه‌ساز ایجاد سیستم‌های کشاورزی هوشمند خواهد بود که نه تنها کارآیی را افزایش می‌دهند بلکه به کشاورزان این امکان را می‌دهند که به صورت لحظه‌ای وضعیت مزارع خود را زیر نظر داشته باشند و بر اساس داده‌های جمع‌آوری شده، تصمیمات بهینه‌تری اتخاذ کنند. این تحولات می‌تواند به شکل‌گیری آینده‌ای پایدارتر و کارآمدتر در بخش کشاورزی ایران کمک کند.

نقش رباتیک و اتوماسیون در فرآیندهای کشاورزی

رباتیک و اتوماسیون در فرآیندهای کشاورزی نقش بسزایی ایفا می‌کنند و به عنوان ابزارهایی کلیدی برای بهبود بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در این بخش شناخته می‌شوند. استفاده از ربات‌ها در کشاورزی به کشاورزان این امکان را می‌دهد که وظایف مختلفی مانند کاشت، برداشت، سم‌پاشی و حتی نظارت بر وضعیت محصولات را به صورت خودکار انجام دهند. این تکنولوژی‌ها به ویژه در مزارع بزرگ و مقیاس وسیع، به کاهش نیروی کار انسانی و صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌های تولید کمک می‌کنند. یکی از مهم‌ترین مزایای رباتیک در کشاورزی، قابلیت انجام کار در شرایط سخت و دشوار است. ربات‌ها می‌توانند در زمان‌هایی که شرایط جوی نامناسب است، به کار خود ادامه دهند و از این طریق، کشاورزان را در مدیریت بهتر مزارع یاری کنند. همچنین، استفاده از حسگرهای پیشرفته و سیستم‌های بینایی ماشین در ربات‌ها، امکان تشخیص دقیق مشکلات مربوط به آفات یا بیماری‌ها را فراهم می‌آورد و این امر به کشاورزان کمک می‌کند تا به موقع و به‌طور مؤثر اقدام کنند. اتوماسیون فرآیندها نیز از دیگر جنبه‌های مهم این تحول است. با استفاده از سیستم‌های اتوماسیون، کشاورزان می‌توانند به راحتی داده‌های مربوط به وضعیت خاک، آب و هوا و رشد گیاهان را جمع‌آوری و تحلیل کنند. این داده‌ها می‌توانند به تصمیم‌گیری‌های بهینه و مدیریت منابع کمک کنند. به عنوان مثال، استفاده از سیستم‌های آبیاری هوشمند که بر اساس نیاز واقعی گیاهان عمل می‌کنند، می‌تواند مصرف آب را به طور قابل توجهی کاهش دهد و در عین حال، کیفیت محصولات را افزایش دهد. علاوه بر این، رباتیک و اتوماسیون در کشاورزی می‌توانند به کشاورزان این امکان را بدهند که با استفاده از فناوری‌های نوین، به تولید محصولات ارگانیک و پایدار بپردازند. این رویکرد نه تنها به افزایش کیفیت محصولات کمک می‌کند، بلکه به حفظ محیط زیست و منابع طبیعی نیز می‌انجامد. در نهایت، توسعه رباتیک و اتوماسیون در کشاورزی نیازمند همکاری نزدیک میان محققان، مهندسان و کشاورزان است. این همکاری می‌تواند به طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌های بهینه‌تر و متناسب با نیازهای خاص هر منطقه کمک کند و در نتیجه، بهره‌وری و پایداری بخش کشاورزی را بهبود بخشد.

چالش‌ها و موانع پیاده‌سازی هوش مصنوعی در کشاورزی ایران

پیاده‌سازی هوش مصنوعی در کشاورزی ایران با چالش‌ها و موانع متعددی مواجه است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر بهره‌وری و توسعه این بخش داشته باشد. یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها، عدم دسترسی به داده‌های با کیفیت و کافی است. کشاورزی ایران به دلیل تنوع آب و هوایی و اقلیمی، نیازمند داده‌های دقیق و جامع برای مدلسازی و پیش‌بینی است، اما بسیاری از کشاورزان و شرکت‌های کشاورزی به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب، از جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها ناتوان هستند. علاوه بر این، کمبود دانش و مهارت در زمینه هوش مصنوعی نیز از دیگر موانع مهم محسوب می‌شود. بسیاری از کشاورزان و کارآفرینان در این حوزه با فناوری‌های نوین و الگوریتم‌های هوش مصنوعی آشنا نیستند و این موضوع باعث می‌شود که نتوانند از پتانسیل‌های این فناوری بهره‌برداری کنند. همچنین، عدم آموزش‌های کافی و دسترسی به منابع آموزشی مناسب در این زمینه، به ویژه در مناطق روستایی، به عنوان یک مانع بزرگ در استفاده از هوش مصنوعی در کشاورزی مطرح می‌شود. مسائل مالی نیز به عنوان یک چالش اساسی در پیاده‌سازی هوش مصنوعی در کشاورزی ایران به شمار می‌رود. هزینه‌های بالا برای خرید تجهیزات و فناوری‌های مرتبط با هوش مصنوعی، به ویژه برای کشاورزان کوچک و متوسط، می‌تواند مانع از سرمایه‌گذاری در این فناوری‌ها شود. علاوه بر این، نبود حمایت‌های دولتی و تسهیلات مالی مناسب برای تشویق کشاورزان به استفاده از فناوری‌های نوین، می‌تواند روند توسعه این حوزه را کندتر کند. از سوی دیگر، موانع فرهنگی و اجتماعی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. برخی از کشاورزان به دلیل نگرش‌های سنتی و عدم اعتماد به فناوری‌های جدید، تمایلی به تغییر روش‌های سنتی خود ندارند. این مسئله می‌تواند به عنوان یک مانع فرهنگی در پذیرش هوش مصنوعی و تکنولوژی‌های مرتبط در کشاورزی محسوب شود. در نهایت، وابستگی به شرایط جوی و تغییرات اقلیمی نیز می‌تواند چالشی جدی برای پیاده‌سازی هوش مصنوعی در کشاورزی ایران باشد. تغییرات ناگهانی در شرایط جوی می‌تواند پیش‌بینی‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی را تحت تأثیر قرار دهد و به نتایج غیرقابل پیش‌بینی منجر شود. این عدم قطعیت می‌تواند به کشاورزان اعتماد به نفس کمتری در استفاده از فناوری‌های نوین بدهد و مانع از پذیرش آن‌ها شود. توجه به این چالش‌ها و موانع و تلاش برای رفع آن‌ها، می‌تواند به تسهیل فرآیند پیاده‌سازی هوش مصنوعی در کشاورزی ایران کمک کند و زمینه‌ساز توسعه پایدار این بخش حیاتی گردد.

تأثیر هوش مصنوعی بر مدیریت منابع آب و خاک

هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک فناوری نوین، تأثیرات قابل توجهی بر مدیریت منابع آب و خاک در کشاورزی هوشمند دارد. این فناوری با بهره‌گیری از الگوریتم‌های پیشرفته و داده‌کاوی، امکان تحلیل و پردازش حجم عظیمی از داده‌های مربوط به شرایط محیطی، وضعیت خاک، و الگوهای آبیاری را فراهم می‌آورد. به کمک هوش مصنوعی، کشاورزان می‌توانند به‌دقت نیازهای آب و خاک محصولات خود را شناسایی کنند و بهینه‌سازی مصرف منابع را انجام دهند. مدل‌های پیش‌بینی هوش مصنوعی، توانایی پیش‌بینی بارش، تبخیر و نیاز آبی گیاهان را دارند. این پیش‌بینی‌ها می‌توانند به کشاورزان کمک کنند تا زمان‌بندی آبیاری را بهینه‌سازی کنند و از هدررفت آب جلوگیری نمایند. به‌علاوه، الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌توانند با تحلیل داده‌های تاریخی و جاری، بهترین زمان و مقدار آبیاری را برای هر محصول تعیین کنند. علاوه بر این، هوش مصنوعی به مدیریت خاک نیز کمک می‌کند. با استفاده از حسگرها و داده‌های فضایی، می‌توان به تجزیه و تحلیل کیفیت خاک و همچنین شناسایی نواحی با مشکلات خاص مانند شوری، کمبود مواد مغذی یا آلودگی پرداخت. این اطلاعات به کشاورزان کمک می‌کند تا برنامه‌های بهبود خاک را طراحی کنند و از روش‌های مناسب برای تقویت و اصلاح آن استفاده نمایند. سیستم‌های هوش مصنوعی همچنین می‌توانند به شناسایی آفات و بیماری‌ها در مراحل اولیه کمک کنند. با تحلیل تصاویر و داده‌های بیوانفورماتیکی، کشاورزان قادر خواهند بود تا با استفاده از روش‌های دقیق‌تر و هدفمندتری به کنترل آفات و بیماری‌ها بپردازند و از استفاده غیرضروری و مضر از سموم شیمیایی جلوگیری کنند. در نهایت، ادغام هوش مصنوعی با فناوری‌های اینترنت اشیاء (IoT) می‌تواند به ایجاد سیستم‌های مدیریت هوشمند آب و خاک منجر شود. این سیستم‌ها می‌توانند به‌صورت خودکار و در زمان واقعی، داده‌ها را جمع‌آوری و تحلیل کنند و تصمیمات بهینه را برای آبیاری و تغذیه گیاهان اتخاذ کنند. چنین رویکردی نه تنها به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها کمک می‌کند، بلکه می‌تواند اثرات مثبت زیست‌محیطی نیز به همراه داشته باشد.

آینده هوش مصنوعی در کشاورزی و پتانسیل‌های رشد در ایران

آینده هوش مصنوعی در کشاورزی در ایران به عنوان یکی از کشورهایی که دارای ظرفیت‌های بالایی در زمینه کشاورزی است، امیدبخش و پر از پتانسیل‌های رشد است. با توجه به چالش‌های موجود در صنعت کشاورزی، از جمله کمبود منابع آب، تغییرات اقلیمی، و نیاز به افزایش بهره‌وری، هوش مصنوعی می‌تواند به عنوان یک ابزار مؤثر در بهینه‌سازی فرآیندهای کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی نظیر یادگیری ماشین و تحلیل داده‌های کلان به کشاورزان این امکان را می‌دهد که الگوهای بهینه کشت و مدیریت منابع را شناسایی کنند. به عنوان مثال، الگوریتم‌های پیشرفته می‌توانند به پیش‌بینی شرایط آب و هوایی و تشخیص بیماری‌های گیاهی کمک کنند، که این امر می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش کیفیت محصولات شود. در ایران، با توجه به تنوع اقلیمی و نوع محصولات کشاورزی، هوش مصنوعی می‌تواند به صورت خاص در زمینه‌های مختلفی مانند کشاورزی دقتی، مدیریت آبیاری و بهینه‌سازی مصرف کود و سموم مورد استفاده قرار گیرد. این فناوری می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا با استفاده از داده‌های دقیق و به روز، تصمیمات بهتری اتخاذ کنند و در نتیجه بهره‌وری و کیفیت محصولات خود را افزایش دهند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و داده‌کاوی از اهمیت بالایی برخوردار است. توسعه پلتفرم‌های دیجیتال که بتوانند اطلاعات مربوط به کشاورزی را جمع‌آوری و تحلیل کنند، می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا به راحتی به داده‌های مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند و از آن‌ها بهره‌برداری کنند. از سوی دیگر، آموزش و توانمندسازی کشاورزان در استفاده از فناوری‌های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، می‌تواند نقش مهمی در تحقق این اهداف داشته باشد. برگزاری کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا با مفاهیم و ابزارهای جدید آشنا شوند و از آن‌ها در راستای بهبود عملکرد خود استفاده کنند. به طور کلی، آینده هوش مصنوعی در کشاورزی ایران بستگی به همکاری بین بخش‌های دولتی، خصوصی، و دانشگاهی دارد. این همکاری می‌تواند منجر به توسعه فناوری‌های بومی و ایجاد اکوسیستم‌های نوآورانه‌ای شود که در نهایت به بهره‌وری بالاتر و بهبود امنیت غذایی در کشور منجر خواهد شد.

کلمات کلیدی

کشاورزی هوشمند، هوش مصنوعی، بهینه‌سازی منابع، یادگیری ماشین، مدیریت آب، رباتیک در کشاورزی، چالش‌های پیاده‌سازی

منبع: این مقاله توسط تیم GPTGram تهیه و تولید شده است. بازنشر با ذکر منبع مجاز است.

📤 این صفحه را به اشتراک بگذارید

مقاله کاربردی یافت نشد.

💬 دیدگاه خود را ثبت کنید: